Samotność - nie powinnaś się jej obawiać!

Chociaż wmawiają nam, że nie możemy być same, powinnyśmy nauczyć się doceniać samotność. Tylko wtedy osiągniemy stan równowagi i będziemy szczęśliwe.
Samotność - nie powinnaś się jej obawiać!

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Kiedy słyszymy słowo samotność – oblewa nas zimny pot. Strach przed byciem samą, porzuconą… Dziwne to uczucie, biorąc pod uwagę, że na świecie żyją miliony ludzi… Ale dlaczego tak nam źle, kiedy jesteśmy same?

Co sprawia, że kategorycznie odrzucamy samotność? Dzisiaj znajdziesz odpowiedź na to i inne pytania.

Samotność – dlaczego tak się jej boimy?

Strach przed byciem samą ma związek z naszym wychowaniem. Społeczeństwo, w którym żyjemy zmusza nas do lęku przed samotnością.

Samotna kobieta

Strach ten może być przyczyną wielu dolegliwości emocjonalnychIstnieją osoby, które nie są w stanie żyć w pojedynkę, ponieważ od razu popadają w depresję.

Nie zdajemy sobie sprawy, że samotność nie jest zła. Na pewno znasz wiele rzeczy, o których mówiono, że są negatywne, a w rzeczywistości wcale tak nie jest.

Nie powinnyśmy obawiać się samotności. Jest ona okazją do rozwoju osobistego i do poznania samej siebie.

Istnieje osoba, która nigdy Cię nie zwiedzie: Ty

Kiedy opuszcza nas partner, kiedy umiera członek rodziny, kiedy przyjaciółka przestaje się do nas odzywać… Wszystkie te sytuacje sprawiają, że czujesz się samotna. Starasz się pocieszać samą siebie, wmawiając sobie, że masz pecha w życiu.

Kobieta

Prawda jest taka, że przeżyjesz wiele zawodów w życiu: najlepsze przyjaciółki Cię opuszczą, Twój partner nigdy się nie zmieni itd. Powinnyśmy rozpaczać? Życie jest niesprawiedliwe?

Oczywiście, że nie. Niesprawiedliwe jest Twoje podejście do życia, ponieważ żyjesz w błędzie. Musisz nauczyć się akceptować innych i wziąć pod uwagę, że w pewnym momencie mogą Cię zawieść. 

Nie jesteś tego świadoma, ale istnieje pewna osoba, która nigdy Cię nie opuści i jest najlepszym towarzystwem. Tą osobą jesteś Ty sama.

Bądź sama z własną samotnością

Kobieta w fotelu

Jednym z największych problemów jest pogodzenie się z własną samotnością. Co powinnyśmy zrobić? Jak pozbyć się tego uczucia pustki? Oczywiście, nie jest to łatwe. Wymaga sporo pracy, ale można to osiągnąć. Samotność będzie Twoją najlepszą przyjaciółką i musisz się bardzo postarać, żeby móc się z nią pogodzić.

Poniżej znajdziesz kilka praktycznych rad. Nie chodzi o to, żeby stać się typem samotnika, ale o to, żeby pokochać samotność.

  • Skupiaj się na wewnętrznych przeżyciach. Jeżeli ciągle powtarzasz sobie, że bycie samą jest czymś negatywnym, to na pewno tak będzie. Medytuj i dogłębnie przemyśl Twój sposób patrzenia na życie.

Odważysz się na debatę z sobą samą?

  • Spędzaj czas w pojedynkę. Dlaczego nie możesz być sama przez cały weekend? Dlaczego nie czujesz się komfortowo idąc na kawę sama, bez towarzystwa?
  • Otwórz się na innych. Zastanawiałaś się kiedyś, że to może Ty sama pogłębiasz te negatywne uczucia? Otwórz się na ludzi, którzy Cię otaczają, a zobaczysz, że wcale nie jesteś taka samotna.

Czuć się dobrze z własną samotnością nie oznacza, że musisz się izolować od reszty świata. Szczęście tkwi w odnalezieniu swego rodzaju równowagi.

Na koniec przeczytaj: Szczęśliwa? Tylko będąc sobą.

Przyjaciółki

Czujesz się samotna? Masz wrażenie, że Twoje życie jest puste? To uczucie pustki można zwalczyć. Wystarczy odrobina wysiłku i otwarcie na świat.

Samotność może być najlepszą przyjaciółką, jeżeli potrafisz się z nią pogodzić.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Cacioppo, J. T., Fowler, J. H., & Christakis, N. A. (2009). Alone in the Crowd: The Structure and Spread of Loneliness in a Large Social Network. Journal of Personality and Social Psychology. http://doi.org/10.1037/a0016076
  • Hawkley, L. C., & Cacioppo, J. T. (2010). Loneliness matters: A theoretical and empirical review of consequences and mechanisms. Annals of Behavioral Medicine. http://doi.org/10.1007/s12160-010-9210-8
  • Johnson, R., Henkell, H., Simon, E., & Zhu, J. (2008). The self in conflict: The role of executive processes during truthful and deceptive responses about attitudes. NeuroImage. http://doi.org/10.1016/j.neuroimage.2007.08.032
  • Méndez, F.X., Inglés, C.J. e Hidalgo, M.D. (2002). Estrés en las relaciones interpersonales: Un estudio descriptivo en la adolescencia. Ansiedad y estrés, 8, 23-31
  • Carrillo, F. J. M., Saura, C. J. I., Fernández, J. M. G., Sebastián, M. J. Q., & Montesinos, M. D. H. (2003). Los miedos en la infancia y la adolescencia: Un estudio descriptivo. REME, 6(13), 3.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.